Τώρα θα μου πεις ότι θυμάσαι χαίρεσαι κοπελιά και με τρίχες θα ασχολούμαστε; Aλλά θέλω να σου πω ότι αυτό είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο στη ζωή μου. Ναι, αυτές οι κοντές ίσιες τρίχες στο κούτελο, οι αφέλειες μου.
Έχω αφέλειες τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου. Πρώτη φορά τις έκοψα στο σχολείο, κάπου στο γυμνάσιο και αφού τις άφησα να μακρύνουν, τις ξαναέκοψα στην 1η πανεπιστημίου για να μην τις αποχωριστώ έκτοτε ποτέ. Πλέον, δεν μπορώ να φανταστώ με τίποτα το πρόσωπο μου δίχως αυτές. Ακόμα και τις φορές που έχω τα μαλλιά μου όλα προς τα πίσω, όταν για παράδειγμα καθαρίζω το πρόσωπο μου, μου φαίνομαι περίεργη. Εγώ και οι αφέλειες μου είμαστε ένα, για να μη σου πω ότι έχουν δική τους ανεξάρτητη πια προσωπικότητα.
Ακόμα και όταν μακραίνουν και τις χάνω για λίγο, αφού γίνονται μια κοντή πλάγια φράντζα, σπεύδω στο κομμωτήριο να τις κόψω και νιώθω, όταν είναι στο σωστό μήκος, σαν να ξαναβρίσκω και πάλι τον εαυτό μου. Και έχω ακούσει διάφορα κουλά, από το καλά δεν σε πιάνει πονοκέφαλος μέχρι γιατί κρύβω το πρόσωπό μου. Ερωτήσεις αφελών και άσχετων με το θέμα. Πού να καταλάβουν οι αδαείς, πως οι αφέλειες και εγώ πάμε πακέτο, έτσι χωρίς ερωτήσεις και κυρίως γιατί έτσι μας αρέσει.
Τι και αν οι μόδες περνούν, τι και αν κάποιες σεζόν είναι τάση, τι και αν γύρω ανά διαστήματα τις βλέπεις και σε άλλα κεφάλια, εμείς είμαστε απτόητες και με ένα λόγιαλτι που τσακίζει κόκκαλα. Όταν γεννήθηκε η Ελένη, η κόρη της ξαδέρφης μου (που τώρα είναι ολόκληρη γυναίκα και τελειώνει το πανεπιστήμιο, Παναγία μου πως περνάνε τα χρόνια), θυμάμαι να την έχω δίπλα μου στον ολόσωμο καθρέφτη στο δωμάτιο μου και να της λέω, Ελενίτσα όταν μεγαλώσεις θα έχεις και εσύ μακριά μαλλιά και αφέλειες. Και έχει, μέχρι σήμερα! Τέτοια ινφλουένσερ είμαι!
Εδώ μια μίνι ανασκόπηση των αφελειών μου. Ναι, πάντα ίδια μαλλιά με μια εξαίρεση στο μήκος.
- Αν το μαλλί σου δεν είναι ίσιο, καλύτερα να μην σου μπουν ιδέες. Οι αφέλειες είναι στα καλύτερα τους με ίσιο μαλλί που δεν φριζάρει.
- Μακραίνουν γρήγορα οπότε μια φορά το μήνα τουλάχιστον θα πρέπει να πηγαίνεις στο κομμωτήριο και να τις κόβεις. Μην και το τονίζω ΜΗΝ επιχειρήσεις να τις κόψεις μόνη σου. Έχεις δει φαντάζομαι τα βάιραλ βιντεάκια που κυκλοφορούν στο φείσμπουκ.
- Ξέχνα τα καπέλα και τους σκούφους. Οι αφέλειες σου θέλουν ελευθερία αλλιώς αν θες να βάλεις μην κάνεις την κίνηση να το βγάλεις γιατί θα είναι πατηκωμένες και πιθανά με κλίση προς άγνωστη κατεύθυνση.
- Μην εμπιστευθείς την πάσα κομμώτρια για να στις κόψει. Ένα τσικ να κοπούν πιο πάνω θα είσαι σαν καπουτσίνος (όχι ο καφές, ο ιερέας) και η ζημιά δύσκολα διορθώνεται. Οι αφέλειες θέλουν τέχνη και δεν είναι απλά μια χρουτς ευθεία με το ψαλίδι.
- Το καλοκαίρι στην παραλία, ετοιμάσου να έχεις και το βουρτσάκι σου. Μην τις αφήσεις όπως να ναι γιατί αν στεγνώσουν θα είναι ακριβώς έτσι, όπως να ναι και σκάψε λάκο στην άμμο να κρυφτείς.
Δεν ξέρω αν δίνουν ή αφαιρούν στυλ, αν προσθέτουν ή αφαιρούν χρόνια, ό,τι και αν κάνουν, εγώ δεν τις αποχωρίζομαι ποτέ. Αν έχεις αφέλειες (και δεν είστε πολλές) είσαι πολύ φίλη μου και με καταλαβαίνεις. Αφέλειες φορ έβερ!
vaskoulblog.wordpress.com 